31/3/17

Αργύρης Κουνάδης (1924-2011)

Ο συνθέτης Αργύρης Κουνάδης γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1924 στη Κωνσταντινούπολη. Στην Αθήνα σπούδασε πιάνο και ανώτερα θεωρητικά και διπλωματούχος αυτών έλαβε στη συνέχεια υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (1958), όπου και μετέβη στη τότε Δυτική Γερμανία συνεχίζοντας τις σπουδές του στη πόλη Φράιμπουργκ απ΄ όπου και έλαβε πτυχίο διευθυντού ορχήστρας. Το 1961 έλαβε μέρος στον Διεθνή διαγωνισμό της Εταιρίας Σύγχρονης Μουσικής στη Κολωνία με επιτυχία. Δύο χρόνια μετά ανέλαβε καθηγητής της μουσικής στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Φράιμπουργκ. Το 1967 έλαβε μέρος στον Διεθνή Διαγωνισμό Μουσικής στο Αμβούργο. Κατά το αμέσως επόμενο διάστημα 1967-1973 διεύθυνε όλα τα προγράμματα «Βίβα Μούζικα» της ίδιας της Σχολής. Ο Κουνάδης μιλούσε Γερμανικά, Αγγλικά και Γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος της πόλης Φράιμπουργκ. Έγραψε πολλά είδη κλασσικής μουσικής όπως η μουσική δωματίου, η μουσική για όπερες, αλλά και μουσική για θέατρο και κινηματογράφο αλλά και τραγούδια με τον Καλογιάννη, την Μπέλλου, την Βιτάλη, την Κουμιώτη κ.ά. Από το σύνολο των έργων του, ξεχωρίζουν το «Χορικό» για συμφωνική ορχήστρα, τα «Ετεροφωνικά ιδιόμελα» για συμφωνική επίσης ορχήστρα, «Κουϊντέτο για πνευστά», «Κουαρτέτο για έγχορδα» κ.ά.. Από τις όπερες του ξεχωρίζουν «Το λαστιχένιο φέρετρο», «Τα μαγεμένα αναλόγια», «Απόδραση», «Τειρεσίας», «Βάκχαι» κ.ά. Τα περισσότερα έργα του Κουνάδη, μέχρι το 1980, είχαν παιχτεί σ΄ όλες τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, καθώς επίσης και στις ΗΠΑ, Καναδά, Αργεντινή, Βραζιλία, Ιαπωνία, Αυστραλία, Ισραήλ, Πολωνία, Ρουμανία , Γιουγκοσλαβία και βέβαια στην Ελλάδα. Πέθανε στο Φράιμπουργκ στις 22 Νοεμβρίου 2011.

Άϊ γαρουφαλό μου
https://www.youtube.com/watch?v=Mlw6_U8Du9w
Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας
Μουσική: Αργύρης Κουνάδης
Πρώτη Εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη
Ερμηνεία: Ασπασία Στρατηγού / Β' φωνή: Γιώργος Νταλάρας

 Από τη συναυλία για τα 70 χρόνια ελληνικής ραδιοφωνίας στο Ζάππριο, στις 8 Ιανουαρίου 2009. Η ηχογράφηση είναι από τη ζωντανή ραδιοφωνική μετάδοση του Δεύτερου Προγράμματος. Στη συναυλία τραγούδησαν ο Γιώργος Νταλάρας και η Ασπασία Στρατηγού. Συμμετείχαν οι μουσικοί: Γ. ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΥΔΗΣ (Πιάνο), Β. ΚΕΤΕΝΤΖΟΓΛΟΥ (Κιθάρα), Θ. ΣΟΦΡΑΣ (Μπάσο), Γ. ΜΑΤΣΙΚΑΣ (Μπουζούκι, Κιθάρα, Μαντολίνο, Λαούτο), ΝΤΑΣΟ ΚΟΥΡΤΗ (Ακορντεόν). 
Gallo Rojo, Gallo Negro
 (Αντφασιστικό τραγούδι του Τσίτσο Σάντσες Φερλόσιο ‧ 1963) 
https://youtu.be/1PuxFXD-okQ?si=9hkIg7TDPtcpUl87
 
Ψυχομάνα μάνα μου
https://www.youtube.com/watch?v=GIKfb2UNSVM
Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας
Μουσική: Αργύρης Κουνάδης
Πρώτη Εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου 


Σας είπα πολλά ψέματα
https://www.youtube.com/watch?v=5vjxM9Qz5OY
Στίχοι: Μάριος Ποντίκας
Μουσική: Αργύρης Κουνάδης
Πρώτη εκτέλεση Αντώνης Καλογιάννης

1 σχόλιο:

  1. Gallo rojo
    Αντιφασιστικο αντιφρανκικο τραγούδι που έγραψε στη δεκαετία του '60 ο Ισπανός Chicho Sánchez Ferlosio που έγινε συνώνυμο του ισπανικού εμφυλίου, του Αντιδικτατορικού αγώνα και του Αναρχικού κινήματος.

    Ο τίτλος του gallo rojo, gallo negro (κόκκινος κόκκορας, μαύρος κόκκορας).

    Gallo Rojo
    μετάφραση της Μαρίνας (Βrujitaς)

    Όταν τραγουδά ο κόκκορας ο μαύρος
    σημαίνει ότι η μέρα έχει φύγει.
    Αν τραγουδούσε ο κόκκορας ο κόκκινος
    άλλος κόκκορας θα τραγουδούσε.

    Aχ, εάν ό,τι λέω είναι ψέμμα,
    το τραγούδι που τραγουδώ
    ας το σβήσει ο αέρας.
    Aχ, τι απογοήτευση,
    εάν μού σβήσει ο αέρας
    αυτό που τραγουδώ.

    Βρεθήκανε στην αμμουδιά
    οι δύο κόκκορες μέτωπο με μέτωπο.
    Ο μαύρος κόκκορας ήταν μεγάλος
    αλλά ο κόκκινος ήταν γενναίος.

    Κοιταχτήκανε στα μάτια
    κι επιτέθηκε ο μαύρος πρώτος.
    Ο κόκκορας ο κόκκινος είναι γενναίος
    αλλά ο μαύρος είναι προδότης / ύπουλος .

    Μαύρε κόκκορα, μαύρε κόκκορα,
    μαύρε κόκκορα, σε προειδοποιώ,
    Ένας κόκκινος κόκορας δεν παραδίδεται
    παρά μόνο όταν είναι νεκρός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνολικες Προβολες