Δημήτρης Χριστόφιας
Γ.Γ. ΑΚΕΛ - Πρόεδρος Κ.Δ.(2008-2013)
Χωρίς Παρωπίδες - Χωρίς Αναισθητικό
Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1946 στο χωριό Kάτω Δίκωμο. Μαζί με το σχολείο παράλληλα βοηθούσε τον πατέρα του στο καφενείο ενώ εργαζόταν τα καλοκαίρια και σαν οικοδόμος. Σε ηλικία δεκατεσσάρων χρόνων έγινε μέλος της Παγκύπριας Ενιαίας Οργάνωσης Μαθητών (ΠΕΟΜ) και όταν επισκέφθηκε το Δίκωμο ο τότε Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Εζεκίας Παπαϊωάννου, ο μαθητής τότε Δημήτρης Χριστόφιας επιλέχθηκε σαν ο καταλληλότερος για να εκφωνήσει ένα λόγο καλωσόρισμα προς τον ηγέτη του κόμματος. Ο Παπαϊωάννου λέγεται ότι τόσον εντυπωσιάστηκε από τον μικρό Χριστόφια και έδωσε εντολή ότι όταν τελειώσει το σχολείο, το κόμμα θα τον στείλει στην "μαμά" Μόσχα για σπουδές. Ο Χριστόφιας έγινε μέλος της ΕΔΟΝ, της ΠΕΟ και του ΑΚΕΛ και με υποτροφία του κόμματος θα σπουδάσει στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών της Μόσχας. Στη ρωσική πρωτεύουσα θα γνωρίσει και την σύζυγο του Έλση Χαρίτου με την οποία θα παντρευτούν και θα αποκτήσουν τρία παιδιά. Στο 5ο συνέδριο της ΕΔΟΝ το 1969, ο Χριστόφιας εκλέγεται μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της οργάνωσης και μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στην ΕΣΣΔ το 1974, επιστρέφει πίσω στην Κύπρο και διορίζεται σαν κεντρικός οργανωτικός γραμματέας της ΕΔΟΝ. Το 1976 εκλέγεται μέλος της Επαρχιακής Επιτροπής ΑΚΕΛ Λευκωσίας-Κερύνειας και το 1977, Γ.Γ. της ΕΔΟΝ παραμένοντας στη θέση αυτή μέχρι το 1987. Παράλληλα με τη δράση του στην ΕΔΟΝ το 1982 εκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, το 1986 μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής και το 1987 μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής. Ο ίδιος ο Παπαϊωάννου προαισθανόμενος ίσως το τέλος του αλλά και την διάσπαση που θα ακολουθούσε, επιλέγει τον Χριστόφια σαν τον καταλληλότερο για διάδοχό του. Μετά το θάνατο του Παπαϊωάννου, στις 10 Απριλίου 1988, το Πολιτικό Γραφείο της Κ.Ε. του κόμματος τον ορίζει προσωρινό γενικό γραμματέα και στις 22 Απριλίου 1988 η ολομέλεια της Κ.Ε. τον εκλέγει ως το νέο Γ.Γ. της Κ.Ε., ένα αξίωμα στο οποίο επανεξελέγη άλλες τέσσερις φορές. Βουλευτής εξελέγη στις εκλογές του 1991 και επανεξελέγη στις εκλογές του 1996, του 2001 και του 2006. Ακόμη διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Βουλευτική Περίοδο για δ'υο θητείες μέχρι την εκλογή του στο ανώτατο αξίωμα της Κ.Δ. στην Προεδρία πριονίζοντας τη θέση του πάλαι ποτέ φίλου του Τάσσου Παπαδόπουλου. Συγκεκριμένα ο Δ. Χριστόφιας ήταν ο πρώτος αλλά και μέχρι στιγμής ο μοναδικός Γ.Γ. του ΑΚΕΛ που αποτόλμησε να θέσει υποψηφιότητα για την Προεδρία αφού όλες τις προηγούμενες φορές το κόμμα δεν επέλεξε δικό της κομματικό υποψήφιο. Τελικά ο Χριστόφιας εξελέγην πρόεδρος της Κ.Δ. αφού στον α΄ γύρο των προεδρικών εκλογών, συγκέντρωσε ποσοοστό των 33,2% των ψήφων του εκλογικού σώματος και αναμετρήθηκε στο δεύτερο γύρο, με τον Ιωάννη Κασουλίδη του ΔΗΣΥ αφήνοντας εκτός δευτέρου γύρου τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Στο β΄ γύρο με την υποστήριξη και του ΔΗΚΟ συγκέντρωσε το 53,36% των ψήφων έναντι 46,64%] του συνυποψηφίου του Γιαννάκη Κασουλίδη.
Η κυβέρνηση του Δημήτρη Χριστόφια υπήρξε με μία λέξη απλά τραγική αφού σε χρόνο μηδέν 1) εξαφάνισε το κρατικού πλεόνασμα που παρέλαβε, 2) προχώρησε σε αλόγιστες δαπάνες και μεγιστοποίηση των εξόδων του κρατικού προϋπολογισμού, 3) προχώρησε στον διαμοιρασμό των λαφύρων της εξουσίας βολεύοντας τον κάθε πικραμένο, 4) σκάνδαλα επί σκανδάλων και σωρεία παρατυπιών, 5) χρεοκοπία ημικρατικών οργανισμών 6) πρωτοφανή ποσοστά ελλείματος, 7) τετραπλασιασμό της ανεργίας, 8) αλχημείες και σοφιστίες στην οικονομία, 9) χορός υποβαθμίσεων της πιστοληπτικής ικανότητας των κυπριακών τραπεζών, 10) διάλυση της μικρομεσαίας τάξης και σίτιση της με κουπόνια, 11) σύναψη πενταετούς δανείου από την Ρωσία με 5% επιτόκιο, 12) πρόσκληση του ΔΝΤ και εφαρμογή πλάνου σωτηρίας με δύο δέσμες μέτρων. Επακόλουθο όλων αυτών ήταν η ουσιαστική κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και την τοποθέτηση τραπεζών "στον αναπνευστήρα" φτάνοντας το ELA σε δυσθεώρητα ύψη.
Πέρα όμως από τα οικονομικά, η κυβέρνηση Χριστόφια-ΑΚΕΛ έκανε και άλλα πολύ χειρότερα όπως στο Κυπριακό προχωρώντας και σε ανήκουστες παραχωρήσεις προς τους Τούρκους για χάρη της όποιας λύσης, να προκαλέσει πρόβλημα μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου και κατ΄ επέκταση Ελλαδιτών-Κυπρίων, ενώ και στους πλείστους τομείς της διακυβέρνησης του (Δικαιοσύνης, Υγείας, Παιδείας, Άμυνας) κρίνεται σαν ανεπαρκής και επικίνδυνος.
Ο κύριος Χριστόφιας αποχώρησε τελικά από την πολιτική σκηνή μη ζητώντας καν την κρίση του λαού, αφήνοντας πίσω του και κυριολεκτικά και μεταφορικά καμένη γη, συντρίμμια και πτώματα αφού 11 Ιουλίου 2011 θα τον στοιχειώνει για πάντα.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας πέθανε στις 21 Ιουνίου 2019.
«Το τραγούδι αυτό που ξέρω» (Το Τραγούδι για το Μαρί)
https://www.youtube.com/watch?v=yEVwAJ25ZCY
Η κυβέρνηση του Δημήτρη Χριστόφια υπήρξε με μία λέξη απλά τραγική αφού σε χρόνο μηδέν 1) εξαφάνισε το κρατικού πλεόνασμα που παρέλαβε, 2) προχώρησε σε αλόγιστες δαπάνες και μεγιστοποίηση των εξόδων του κρατικού προϋπολογισμού, 3) προχώρησε στον διαμοιρασμό των λαφύρων της εξουσίας βολεύοντας τον κάθε πικραμένο, 4) σκάνδαλα επί σκανδάλων και σωρεία παρατυπιών, 5) χρεοκοπία ημικρατικών οργανισμών 6) πρωτοφανή ποσοστά ελλείματος, 7) τετραπλασιασμό της ανεργίας, 8) αλχημείες και σοφιστίες στην οικονομία, 9) χορός υποβαθμίσεων της πιστοληπτικής ικανότητας των κυπριακών τραπεζών, 10) διάλυση της μικρομεσαίας τάξης και σίτιση της με κουπόνια, 11) σύναψη πενταετούς δανείου από την Ρωσία με 5% επιτόκιο, 12) πρόσκληση του ΔΝΤ και εφαρμογή πλάνου σωτηρίας με δύο δέσμες μέτρων. Επακόλουθο όλων αυτών ήταν η ουσιαστική κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και την τοποθέτηση τραπεζών "στον αναπνευστήρα" φτάνοντας το ELA σε δυσθεώρητα ύψη.
Πέρα όμως από τα οικονομικά, η κυβέρνηση Χριστόφια-ΑΚΕΛ έκανε και άλλα πολύ χειρότερα όπως στο Κυπριακό προχωρώντας και σε ανήκουστες παραχωρήσεις προς τους Τούρκους για χάρη της όποιας λύσης, να προκαλέσει πρόβλημα μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου και κατ΄ επέκταση Ελλαδιτών-Κυπρίων, ενώ και στους πλείστους τομείς της διακυβέρνησης του (Δικαιοσύνης, Υγείας, Παιδείας, Άμυνας) κρίνεται σαν ανεπαρκής και επικίνδυνος.
Ο κύριος Χριστόφιας αποχώρησε τελικά από την πολιτική σκηνή μη ζητώντας καν την κρίση του λαού, αφήνοντας πίσω του και κυριολεκτικά και μεταφορικά καμένη γη, συντρίμμια και πτώματα αφού 11 Ιουλίου 2011 θα τον στοιχειώνει για πάντα.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας πέθανε στις 21 Ιουνίου 2019.
«Το τραγούδι αυτό που ξέρω» (Το Τραγούδι για το Μαρί)
https://www.youtube.com/watch?v=yEVwAJ25ZCY
Η ανατίναξη στην Ναυτική Βάση Ζυγίου, υπήρξε πράγματι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής και της δίκαιης αγανάκτησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου