Wilhelm Müller [Βίλχελμ Μιούλερ (1794-1827)]

7 Οκτωβρίου 1794 - Σεπτεμβρίου 1827

Ο Γιόχαν Λούντβιχ Βίλχελμ Μιούλερ (Johann Ludwig Wilhelm Müller) ήταν Γερμανός λυρικός ποιητής.

Ο Wilhelm Müller γεννήθηκε στο Dessau. Εκπαιδεύτηκε σε ένα γειτονικό γυμνάσιο, και έπειτα στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου αφιερώθηκε στις φιλολογικές και ιστορικές μελέτες του. Το 1813-14 συμμετείχε, ως εθελοντής στον Πρώσσικο στρατό ενισχύοντας τις δυνάμεις ενάντιον του Μεγάλου Ναπολέοντα. Συμμετείχε στις μάχες του Lützen, του Bautzen, Hanau και Kulm. Το 1814 επέστρεψε στις μελέτες του στο Βερολίνο. Από το 1817 ως το 1819, επισκέφτηκε τη νότια Γερμανία και την Ιταλία, και δημόσιευσε το 1820 τις εντυπώσεις του. Το 1819, διορίστηκε το δάσκαλο των κλασικών στο Gelehrtenschule και στο Dessau, και το 1820 ως βιβλιοθηκάριος στη δουκική βιβλιοθήκη. Παρέμεινε εκεί το υπόλοιπο της ζωής του. Ο θάνατος του ήταν αποτέλεσμα αιφνίδιου καρδιακού επεισοδίου, ήταν μόλις 32 ετών.  

Τα γνωστότερα του έργα του είναι  το "Χειμερινό ταξίδι" και τα "Τραγούδια των Ελλήνων". Η τελευταία αυτή συλλογή του Βίλχελμ Μιούλερ ήταν κύριος ένας φόρος τιμής της Γερμανίας προς τους Έλληνες που μάχονταν ενάντια στον τουρκικό ζυγό, ένα θέμα που ενέπνευσε πολλούς ποιητές τα χρόνια εκείνα. 
 
Τέλος τόσο τα λυρικά όσο και τα άλλα πολιτικά ποιήματα του Müller προσέλκυσαν από νωρίς το ενδιαφέρον των μεγάλων συνθετών και ειδικότερα του Schubert, ο οποίο έκδοσε δύο κύκλους ποιημάτων βασισμένος στον Μιούλλερ. Ενώ επηρέασαν επίσης και τη λυρική ανάπτυξη του Heinrich Heine, ενώ σχετικά πρόσφατα και ο ισπανός Andres Neuman μετέφρασε πολλά ποιήματα του Μιούλλερ στην Ισπανική και έγραψε και ένα μυθιστόρημα (Traveller of the Century, 2009) στηριγμένος στος χαρακτήρες από τα ποίημα του.

Λουκιανός Κηλαηδόνης - Η φλαμουριά
https://www.youtube.com/watch?v=idzW6Lb6QzQ

Στίχοι: Wilhelm Muller (Βίλχελμ Μιούλερ)

Μουσική: Franz Schubert (Φραντς Σούμπερτ)

Από το δίσκο του Λουκιανού Κηλαηδόνη "Αχ πατρίδα μου γλυκειά"

Το τραγούδι η "Φλαμουριά" ακούγεται στην Ελλάδα από το 1830 και μετά. Η Φλαμουριά αγαπήθηκε τόσο πολύ από τον Ελληνικό λαό και κυρίως από τα παιδιά, ώστε παρέμεινε να τραγουδιέται ακόμα. Χαρακτηριστικό του Έλληνος είναι να παίρνει από άλλους λαούς ότι τον ελκύει και να το αφομοιώνει σε τέτοιο βαθμό, ώστε σχεδόν να το ελληνοποιεί.