 |
| (1 Ιανουαρίου 1904 - 10 Μαρτίου 1970) |
Καθοριστική για την καταξίωση και την τεράστια κινηματογραφική του επιτυχία ήταν η επιμονή του Αλέκου Σακελλάριου, ο οποίος παρά την αντίθετη άποψη του Φίνου, επέμενε και επέβαλλε την άποψη του, ότι έπρεπε να του δοθεί ο ρόλος του πλανόδιου λατερνατζή στην ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», τον οποίο ενσάρκωσε με εξαιρετικό τρόπο σημειώνοντας τεράστια επιτυχία και άλλαξε τη ροή της καλλιτεχνικής διαδρομής του. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1929 στην ταινία του Αχιλλέα Μαδρά, Μαρία Πενταγιώτισσα, ενώ ακολούθησαν δεκάδες άλλες έως το 1970, όπως Η αριστοκράτισσα κι ο αλήτης, όπου εμφανίστηκε στον τελευταίο του ρόλο. Λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωσή αυτής της ταινίας πέθανε από καρδιακή προσβολή. Συνολικά πρωταγωνίστησε ή εμφανίστηκε σε μικρότερους ρόλους σε 75 ταινίες.
Μηχανή του Χρόνου: ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
https://www.youtube.com/watch?v=_OF9W15Zieg
Κοσμογονία
https://www.youtube.com/watch?v=OFqQT8AU_Rs
Στίχοι-Μουσική: Γρηγόρης Κωνσταντινίδης
Εκτέλεση: Πέτρος Κυριακός
Έτος: 1932
"Επιθεωρησιακό, Κυκλοφόρησε στο όνομα του Γρηγόρη Κωνσταντινίδη. Το εκτελούσε ο μεγάλος Βασίλης Αυλωνίτης στην Επιθεώρηση "Κατεργάρα" του Θεάτρου Περοκέ τον Αύγουστο του 1931 όταν οπαδοί του Βενιζέλου άρχισαν να πυροβολούν προς την σκηνή με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο τεχνικός του Θεάτρου Παναγιώτης Μωραΐτης."
https://www.youtube.com/watch?v=YqpiqMYCc-Y
Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Από την ταινία "Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο", 1956
Αχ ρε παλιομισοφόρια
https://www.youtube.com/watch?v=qfgywAyLm3g
Στίχοι: Αλέκος ΣακελλάριοςΜουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Από την ταινία "Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο", 1956
Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο, 1955
ΑπάντησηΔιαγραφήΗθοποιοί: Μίμης Φωτόπουλος, Βασίλης Αυλωνίτης, Τζένη Καρέζη, Αλέκος Αλεξανδράκης, Χρήστος Τσαγανέας, Νίκη Λινάρδου, Σούλη Σαμπάχ,Ερρίκος Κονταρίνης
Πλοκή
Δύο φίλοι, πλανόδιοι λατερνατζήδες, καθώς διαπιστώνουν ότι η τέχνη τους δεν έχει πλέον ανταπόκριση λόγω της αλλαγής συνηθειών της εποχής, μετά από προτροπή ενός γνωστού τους πηγαίνουν σε ένα πανηγύρι που γίνεται σε κάποιο χωριό προκειμένου να βγάλουν χρήματα. Στη διαδρομή συναντούν μια κοπέλα, η οποία το έχει σκάσει από το σπίτι της προκειμένου να μην παντρευτεί τον άντρα που θέλει να της επιβάλει ο πατέρας της. Δεν θέλουν όμως να την παραδώσουν στην αστυνομία και ψάχνουν να βρουν μαζί της τον αγαπημένο της. Τελικά βοηθούν στο ξανασμίξιμο με τον πατέρα της και παίρνουν το ποσό που είχε τάξει εκείνος σε όποιον την έβρισκε.
Ο αρχικός τίτλος της ταινίας ήταν «Ρομβία, φτώχεια και όνειρα».
Ο Φίνος δεν ήθελε να συμμετάσχει στην ταινία ο Βασίλης Αυλωνίτης: πίστευε ότι είχε πληγεί το προφίλ του επειδή είχε παίξει σε πολλές ταινίες δεύτερης διαλογής. Δεν ήθελε ούτε την προερχόμενη από το Εθνικό Θέατρο Καρέζη, διότι θεωρούσε ότι είχε στραβισμό, κάτι που θα έβγαινε στην οθόνη. Την Καρέζη την είχε συστήσει στον Σακελλάριο μια παλιά ηθοποιός, η Λευκή Παπαζαφειροπούλου. Ο Σακελλάριος, όμως επέμενε και πέρασε τελικά το δικό του. Ο Μίμης Φωτόπουλος ήταν ο πιο εμπορικός τότε ηθοποιός του κινηματογράφου και ο πρώτος με τον οποίο ο Φίνος υπέγραψε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας. Ακόμη, ο Φίνος επιθυμούσε διακαώς να παίξει ο Αλεξανδράκης, ο οποίος εμφανίζεται σε ένα μικρό ρόλο, ώστε του έδωσε αμοιβή σαν να ήταν ο πρωταγωνιστής.
Κατά τη σεζόν 1955-1956 η ταινία ήρθε δεύτερη σε εισπράξεις (πρώτη ήταν η «Στέλλα» με τη Μελίνα Μερκούρη). Με τέτοια επιτυχία ο Φίνος έπεισε τον Σακελλάριο να γυρίσει δυο χρόνια αργότερα τη συνέχεια της ταινίας με τίτλο «Λατέρνα, φτώχεια και γαρίφαλο». Ήταν το πρώτο σίκουελ στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.
Mουσική
Tο 1956, αμέσως μετά την επιτυχία της ταινίας, κυκλοφόρησε δίσκος γραμμοφώνου (78rpm) της His Master's Voice (AO 5325) με τα δύο τραγούδια της ταινίας, σε στίχους των Aλ. Σακελλάριου και Γ. Γιαννακόπουλου και μουσικής του Mάνου Xατζιδάκι. Στην A όψη υπάρχει το «Eίμαι άνδρας» (ζεϊμπέκικο) το οποίο τραγουδάει ο Γρηγόρης Mπιθικώτσης με δεύτερη φωνή της Eλένης Kώτσογλου και, στην B όψη, υπάρχει το «Γαρούφαλο στ' αυτί» (τσιφτετέλι) με τους ίδιους συντελεστές και την παρουσία του Aντώνη Kλειδωνιάρη στο μπουζούκι. Kαι τα δύο κομμάτια είναι ηχογραφημένα με συνοδεία λαϊκής ορχήστρας που διευθύνει ο Mάνος Xατζιδάκις.
ινηματογραφικές ταινίες
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήρε μέρος σε εβδομήντα πέντε κινηματογραφικές ταινίες και η πρώτη του συμμετοχή στον κινηματογράφο ήταν το 1929, στην ταινία
«Μαρία η Πενταγιώτισσα» του Αχιλλέα Μαδρά.
Ακολούθησαν οι ταινίες,
«Διπλή θυσία/Σιωπηλή σύρραξη» το 1945,
«Ο Άλλος» το 1952,
«Χαρούμενο ξεκίνημα» το 1954,
«Η ωραία των Αθηνών» το 1954,
«Γλέντι-λεφτά κι αγάπη» το 1955,
«Λατέρνα Φτώχεια και Φιλότιμο» το 1955,
«Η καφετζού» το 1956,
«Έχει θείο το κορίτσι/Ο θείος της Βιολέττας» το 1957,
«Το Αμαξάκι» το 1957,
«Λατέρνα Φτώχεια και Γαρύφαλλο» το 1957,
«Κατά λάθος... μπαμπάς» το 1957,
«Μπαρμπα Γιάννης ο Κανατάς» το 1957,
«Της νύχτας τα καμώματα» το 1957,
«Το Εισπρακτοράκι» το 1958,
«4 νύφες 1 γαμπρός» το 1958,
«Μακρυά απ’ τον κόσμο» το 1958,
«Μια ζωή την έχουμε» το 1958,
«Ο λεφτάς» το 1958,
«Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας» το 1958,
«Καλημέρα Αθήνα» το 1959,
«Σαρακατσάνισα» το 1959,
«Αγαπούλα μου» το 1959,
«Ο Θησαυρός του Μακαρίτη» το 1959,
«Το αγρίμι» το 1960,
«Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο Κοντός» το 1960,
«Η Χιονάτη και τα 7 Γεροντοπαλίκαρα» το 1960,
«Η Κυρία Δήμαρχος» το 1960,
«Μάνα μου τον αγάπησα» το 1961,
«Το έξυπνο πουλί» το 1961,
«Γαμπρός για κλάματα» το 1962,
«Έξυπνοι και κορόιδα» το 1962
«Η Ελληνίδα και ο έρωτας» το 1962
«Ο Μιχαληός του 14ου συντάγματος» το 1962,
«Όταν λείπει η γάτα» το 1962
«Τέρμα τα Δίφραγκα» το 1962,
«Οι Γαμπροί της Ευτυχίας» το 1962,
«Κορόιδο Γαμπρέ» το 1962,
«Αγάπησα και πόνεσα» το 1963,
«Ένας βλάκας... με πατέντα» το 1963,
«Μικροί και μεγάλοι εν δράσει...» το 1963,
«Ο ανηψιός μου ο Μανώλης» το 1963,
«Ο Θύμιος στη χώρα του γέλιου» το 1963,
«Το τεμπελόσκυλο» το 1963,
«Ψευτοθόδωρος» το 1963,
«Άλλος... για το εκατομμύριο» το 1964,
«Ήταν όλοι τους... κορόιδα» το 1964,
«Μια εβδομάδα στον παράδεισο» το 1964,
«Ο Γιάννης τάκανε θάλασσα» το 1964,
«Ο λαγοπόδαρος» το 1964,
«Οι προικοθήρες» το 1964,
«Τρία κορίτσια από την Αμέρικα» το 1964,
«Ο Παράς κι ο Φουκαράς» το 1964,
«Η Σοφερίνα» το 1964,
«Δύσκολοι δρόμοι» το 1965,
«Ένα έξυπνο έξυπνο... μούτρο» το 1965,
«Και οι... 14 ήταν υπέροχοι» το 1965,
«Τα δίχτυα της ντροπής» το 1965,
«Πονηρός πράκτωρ Καραγκιόζης» το 1966,
«Διπλοπεννιές» το 1966,
«Έχω δικαίωμα να σ’ αγαπώ» το 1966,
«Η αδελφή μου θέλει ξύλο» το 1966,
«Ο Μελέτης στην Άμεσο Δράση» το 1966,
«Ο μπαμπάς μου ο τεντυμπόυς» το 1966,
«Σκλάβοι της μοίρας» το 1966,
«Φίφης ο ακτύπητος» το 1966,
«Ησαΐα χόρευε» το 1966,
«Σήκω χόρεψε συρτάκι» το 1967,
«Ο Πεθερόπληκτος» το 1968,
«Τόσα όνειρα στους δρόμους» το 1968,
«Κάθε Κατεργάρης στον Πάγκο του» το 1969,
«Φοβάται ο Γιάννης το θεριό...» το 1969,
«Η αρχόντισσα του λιμανιού» το 1969,
«Η Αριστοκράτισσα και ο Αλήτης» το 1970, που ήταν και η τελευταία του συμμετοχή, λίγες ημέρες πριν το θάνατο του.