Ο Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος Άγιος Γεώργιος (275-303)

"Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής,

καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής,

ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος,

Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε,

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ,

σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν."

Γεννήθηκε περί το 275 στην Καππαδοκία, από πλούσια και επίσημη γενιά της Καππαδοκίας, σε νεαρή όμως ηλικία η οικογένεια του μετοίκησε στη Λύδδα της Παλαιστίνης, λόγω του θανάτου του πατέρα του. Σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στο Ρωμαϊκό Στρατό. Διακρίθηκε για την τόλμη και τον ηρωισμό του και έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Αργότερα ο Αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον έκανε Δούκα (διοικητή) με τον τίτλο του Κόμητος (συνταγματάρχη) στο τάγμα τον Ανικιώρων της αυτοκρατορικής φρουράς.

Το 303 όταν άρχισαν οι διωγμοί του Αυτοκράτορα Διοκλητιανού, ο Άγιος δεν δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη προκαλώντας το μένος του Αυτοκράτορα γιατί κατείχε μεγάλο αξίωμα που ο ίδιος του έδωσε. Αρχικά του έταξε πλούτη, γη και δούλους για να αλλαξοπιστήσει και όταν ο Άγιος αρνήθηκε, τον υπέβαλαν σε μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων. Η χριστιανική παράδοση περιγράφει ότι αφού τον λόγχισαν, ξέσκισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Παρόλες αυτές τις δοκιμασίες και τα βασανιστήρια ο Θεός τον κράτησε θαυματουργά. Ο Άγιος τελικά θα μαρτυρήσε με αποκεφαλισμό, την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303.

Η μεγάλη του πίστη φαίνεται να έγινε αφορμή να βαπτιστούν και άλλοι κρυπτοχριστιανοί στρατιωτικοί των οποίων τη μνήμη η Εκκλησία εορτάζει στις 20 Απριλίου. Χριστιανή βαπτίστηκε και η ίδια η βασίλισσα Αλεξάνδρα, σύζυγος του Διοκλητιανού, μαζί με τους δούλους της των οποίων η μνήμη τιμάται στις 21 Απριλίου όπως και στις 23 Απριλίου μαρτύρησαν και άλλοι 8 συνδέσμιοί του Αγίου. Βλέπουμε λοιπόν ότι δημιουργείται μέσα στο λειτουργικό χρόνο της Εκκλησίας ένας εορτολογικός κύκλος, που ξεκινά στις 20 Απριλίου και τελειώνει στις 24 Απριλίου. Ο εορτολογικός αυτός κύκλος δείχνει την περίοπτη θέση του Αγίου Γεωργίου στη ζωή της Εκκλησίας.

Η φήμη του Αγίου είναι τεράστια όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλες τις χριστιανικές εκκλησίες. Ενώ ως άγιος και ελευθερωτής συγκεντρώνει πολλές θαυμάσιες διηγήσεις και παραδόσεις, από τις οποίες η σπουδαιότερη είναι αυτή που μιλάει για το φόνο του δράκοντα και της σωτηρίας της βασιλοπούλας. Το θηρίο αυτό φυλούσε το νερό μιας πηγής κοντά στη Σιλήνα της Λιβύης και το άφηνε να τρέχει μόνον όταν έβρισκε κάποιον άνθρωπο να φάει. Οι κάτοικοι της περιοχής όριζαν με κλήρο το θύμα του δράκοντα. Ολόκληροι στρατοί είχαν αντιταχθεί με αυτό το τέρας, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο κλήρος έφερε και τη σειρά της βασιλοπούλας, την οποία έσωσε ο Άγιος Γεώργιος φονεύοντας το δράκο. Ο μύθος αυτός με τον δράκο έχει περάσει σε πάρα πολλές περιπτώσεις και στην εικονογραφία αλλά και στην λαϊκή ποιητική παράδοση.

Το τραγούδι του Άη Γιώρκη
https://www.youtube.com/watch?v=BTxcCbsdzjA
Εκτέλεση: Χρήστος Σίκκης
Άλλες Εκτελέσεις: Κώστας Χαραλαμπίδης, Αλκίνοος Ιωαννίδης

http://www.stougiannidis.gr/AENAON/eb43/eb43.pdf

Τραγούδι του Άη Γιωρκού
https://www.youtube.com/watch?v=8uZFZBJmDLw
Εκτέλεση: Μιχάλης Ττερλικκάς