12/10/18

Jeune Premier του παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου

Ζεν-πρεμιέ θεωρείται ο εμφανίσιμος ηθοποιός που συνήθως ερμηνεύει το ρόλο του νεαρού εραστή, του αρσενικού που προκαλεί κυριολεκτικά ταραχή στο γυναικείο πληθυσμό. Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο το ρόλο αυτό έπαιξαν κατά καιρούς οι:Ανδρέας Μπάρκουλης, Νίκος Κούρκουλος, Αλέκος Αλεξανδράκης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Νίκος Γαλανός, Δημήτρης Χορν, Γιώργος Φούντας, Λάκης Κομνηνός, Κώστας Κακαβάς και οι τρεις που αναφέρονται αναλυτικότερα πιο κάτω:

No1: Ο ηθοποιός Αλέξης Γκόλφης έγινε γνωστός στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό μέσα από το ρόλο του Μανωλιού στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται", το 1975. Ο Γκόλφης γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1948 και έκανε τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο, παίζοντας πολύ μικρούς ρόλους σε ταινίες του Θανάση Βέγγου. Η μεγάλη του στιγμή ήταν στην τηλεόραση, όταν ο σκηνοθέτης Βασίλης Γεωργιάδης του ανέθεσε το ρόλο του Μανωλιού- Χριστού στη συγκλονιστική σειρά από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, το 1975-76. Εκτός από αυτή τη σειρά όμως, συμμετείχε και σε πολλές άλλες παραγωγές της ελληνικής τηλεόρασης που σημείωσαν τεράστια επιτυχία, όπως "Λόγω Τιμής" και "Η Απόδραση" (1996).  Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν πολύ δύσκολα και ο ηθοποιός έπαιρνε για χρόνια ουσίες. Ο Αλέξης Γκόλφης είχε παραδεχθεί ο ίδιος ότι ο κόσμος τον αναγνώριζε συχνά στο δρόμο τον σταματούσε, βλέποντας στο πρόσωπό του εκείνο του Χριστού. Η τελευταία του εμφάνιση ήταν σε μεσημεριανή εκπομπή όπου μιλούσε, με αξιοπρέπεια, για το δράμα που ζούσε. Πέθανε το 2007 σε ηλικία 59 ετών, μόνος και αβοήθητος. Ο θάνατός του αποκαλύφθηκε έπειτα από δύο μήνες, στις 9 Οκτωβρίου 2007. Από τον Αύγουστο του 2007 ο Γκόλφης βρισκόταν στο νεκροτομείο και κανείς δεν τον είχε αναζητήσει. Μόλις το μεσημέρι της 9ης Οκτωβρίου αποκαλύφθηκε ότι ο άτυχος ηθοποιός άφησε την τελευταία του πνοή στα μέσα Αυγούστου. Ζούσε, άστεγος και ρακοσυλλέκτης, στην πλατεία Κολιάτσου. Τα τελευταία δέκα χρόνια ζούσε σε ένα άθλιο σπίτι στα Πατήσια. Σύμφωνα με πληροφορίες του Στέφανου Χίου –ο οποίος επιμελήθηκε άρθρο στην εφημερίδα "Εσπρέσο"- από κατοίκους της περιοχής, ο Αλέξης Γκόλφης «τον τελευταίο καιρό έπινε πολύ γυρνώντας σαν σκιά στους σκοτεινούς δρόμους». Όπως είπαν οι ίδιοι, ένιωσε αδιαθεσία, μεταφέρθηκε ημιλιπόθυμος στον Ερυθρό Σταυρό και λίγη ώρα αργότερα κατέληξε από οξύ καρδιακό επεισόδιο. Η ΕΡΤ, τιμώντας την προσφορά του καλλιτέχνη και παλαιού συνεργάτη της, αποφάσισε να γίνει η κηδεία του με δαπάνη της. Η ταφή έγινε στις 11 Οκτωβρίου 2007 από το Νεκροταφείο Ζωγράφου.



No 2: Ο Φαίδων Γεωργίτσης γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1939 στην Αθήνα. Σπούδασε στις Δραματικές Σχολές των Καρόλου Κουν, Χρήστου Βλαχιώτη, Πέλου Κατσέλη. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1960 στην ταινία του Ζυλ Ντασέν  "Ποτέ την Κυριακή". Έγινε δημοφιλής μέσα από τις ταινίες-μιούζικαλ της Φίνος Φιλμς σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, με συχνούς συμπρωταγωνιστές τη Ζωή Λάσκαρη, τη Μαίρη Χρονοπούλου, τον Κώστα Βουτσά, τη Μάρθα Καραγιάννη κ.ά. Στο θέατρο, έχει συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης του Κουν, αλλά και με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Μ. Βολανάκη. Στην τηλεόραση εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1972 στη σειρά "Κόκκινο δαχτυλίδι", ενώ έγινε πάλι δημοφιλής τη δεκαετία του '90 μέσα από τις καθημερινές τηλεοπτικές σειρές "Καλημέρα Ζωή" και "Λάμψη" του Νίκου Φώσκολου. Έχει επίσης ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία σε θεατρικά και σε κινηματογραφικά έργα. Tα τελευταία χρόνια μαζί με την σύζυγο του Μπέτσυ δημιούργησαν το δικό τους θεατρικό θίασο, ο οποίος εδρεύει στο Κορωπί. 


No 3: Ο ηθοποιός Σπύρος Φωκάς γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου 1937 στη Πάτρα και το πραγματικό του επώνυμο είναι Ανδρουτσόπουλος. Έπαιξε σε πολλές ελληνικές αλλά και ξένες και κυρίως Ιταλικές ταινίες. Τον αποκάλεσαν ακόμη και Ομάρ Σαρίφ της Ελλάδος. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο το 1959 στην ταινία του Ανδρέα Λαμπρινού «Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα». Η ταινία προβλήθηκε την ίδια χρονιά στο Φεστιβάλ των Καννών και ήταν η αφετηρία για την διεθνή καριέρα του. Μετά από αυτή τη διάκριση, όντας και απόφοιτος της δραματικής σχολής του Κωστή Μιχαηλίδη, ο Σπύρος Φωκάς πήρε το ρίσκο και πήγε στην Ιταλία, στα στούντιο της Τσινετσιτά, όπου εκμεταλλεύτηκε τις οντισιόν και τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν. Συμμετείχε σε διεθνείς παραγωγές, όπως στις ταινίες «Όταν θέλει η γυναίκα» του Βιντσέντε Μινέλι, πλάι στην Λάιζα Μινέλι, και «Ο Ρόκο και τα Αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι, πλάι στην Κατίνα Παξινού. Σε όλη την κινηματογραφική καριέρα του, ο Σπύρος Φωκάς έπαιξε με επιτυχία σε πάνω από 30 ταινίες, οι περισσότερες στην Ιταλία και στις ΗΠΑ. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός και από τις εμφανίσεις του σε γνωστά θέατρα του εξωτερικού. Σημαντική, τέλος, ήταν και η παρουσία του στην ελληνική τηλεόραση, όπου πρωταγωνίστησε σε πολλές κοινωνικές και δραματικές σειρές. Απεβίωσε μετά από προβλήματα υγείας στις 10 Νοεμβρίου 2023, σε ηλικία 86 ετών. 

Παίξε ένα Ζειμπέκικο
https://www.youtube.com/watch?v=mb_W4yg5Sfw
Στίχοι: Σπύρος Φωκάς
Μουσική: Παύλος Ρηγάτος
Από την εκπομπή του Κώστα Χαραδεβέλλα "Όλοι οι καλοί χωράνε" (7-11-2014).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνολικες Προβολες