23/5/15

Νίκος Γαβριήλ-Πεντζίκης (1908-1993)

Ο Νίκος Γαβριήλ-Πεντζίκης (17/30 Οκτωβρίου 1908 - 13 Ιανουαρίου 1993) ήταν Έλληνας ποιητής, συγγραφέας και αυτοδίδακτος ζωγράφος από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν αδελφός της ποιήτριας Ζωής Καρέλλη. Έκανε σπουδές στο Παρίσι το 1926 και ένα χρόνο αργότερα απέκτησε πτυχίο Οπτικής Φυσιολογίας. Εν συνεχεία σπούδασε Βοτανολογία και Φαρμακευτική στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Τη δεκαετία του 30 ανέλαβε το φαρμακείο του πατέρα του και άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1935. Αργότερα άρχισε να δημοσιεύει μελέτες σε έγκριτα περιοδικά ("Τρίτο Μάτι", "Κοχλίας", ¨Μορφές" και "Διαγώνιος"), και εξέδωσε μυθιστορήματα και πεζογραφήματα. Μετά τη συνταξιοδότησή του (1969) αφοσιώθηκε στη συγγραφή έργων και συνέχισε τη ζωγραφική. Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Βραβεύτηκε με πολλά βραβεία, όπως το Ρalmes Αcademiques (1951), το βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού (1987), το Βραβείο Χέρντερ της Βιέννης (1989) και αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πέθανε από ανακοπή της καρδιάς το 1993 και ενταφιάστηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής.

Ιδιόρυθμος Πεζογράφος -- υπερρεαλιστική τεχνοτροπία -- μέθοδος συνειρμική -- 

ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ: Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης
https://www.youtube.com/watch?v=i0AFOzY3k98

Δεν μπορούσε να πετάξει
https://www.youtube.com/watch?v=3Rntr6MjBnY
Αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Ν. Γ. Πεντζίκη "Ο Πεθαμένος και η Ανάσταση" από τον Χρυσόστομο Σταμούλη.
Εκτέλεση: Μανώλης Χατζημανώλης
Δίσκος: "Λιταία Πύλη"



Θαλασσογραφία
https://www.youtube.com/watch?v=jZFFImFxinA
Από το μυθιστόρημα του Ν.Γ. Πεντζίκη"Σκόρπια Φύλλα"
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος 
Εκτέλεση: Ελένη Τσαλιγοπούλου


1 σχόλιο:

  1. Επιλεγμένα έργα
    · Ανδρέας Δημακούδης: ένας νέος μονάχος
    · Ο πεθαμένος και η Ανάσταση (1944, γραμμένο το 1938)
    · Αρχιτεκτονική της σκόρπιας ζωής(1963)
    · Το μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης (1966)
    · Μητέρα Θεσσαλονίκη (1970)


    ΅Σκόρπια Φύλλα΅ Πεντζίκης Nίκος Γαβριήλ

    Σκόρπια φύλλα του φθινόπωρου
    οι αγρότες για τη σπορά περιμέναν βροχή
    ο άνεμος κλωθογύριζε ανοίγοντας τα επουράνια
    "ποια οδό ακολουθούν τα κίτρινα φύλλα που πέφτουν;"
    αντίθετο δρόμο παίρνοντας ο απόστολος των εθνών
    από Nεαπόλεως της νυν Kαβάλας
    Προς Θεσσαλονικείς A΄ Eπιστολής το ανάγνωσμα
    ου θέλω υμάς αγνοείν περί των κεκοιμημένων
    ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί
    ψηλό σαν τηλόπτης φάρος το καμπαναριό
    καμπύλ' ανοίγματα προς όλα τα σημεία του ορίζοντα
    ότι είναι και δεν είναι σειρά συμπτώσεων
    στο περιβόλι τάφοι με σταυρούς
    κατάντικρυ η φωτιά κατάτρωγε το καράβι
    πέθανε η πολυαγαπημένη μάννα του
    έξ' απ' την ξύλινη θύρα καθόταν και περίμενε το κορίτσι
    όπως κάθονται απάνω στ' άνθη οι πεταλούδες
    μια ωραία πεταλούδα κι' έν' άδειο γραμματοκιβώτιο
    ενώ οι πόρτες ήταν κλειστές
    νύχτα ερχόταν και τον έβρισκε
    στον μυχό του κόλπου όπου εκβάλλει η ενδοχώρα
    στο αναπεπταμένο πέλαγος που κατάπιε τον πατέρα
    όταν δε μπόρεσε να καταλάβει τις κινήσεις του γιου του
    ότι το πένθος σημαίνει νίκη και τρανή χαρά
    έρχεται να φορτώσει σιτάρι στην αποβάθρα
    και σχολιάζουν το θέαμα οι γνωστικοί
    ερμηνευτές του ζωντανού ονείρου δακτυλοδεικτούν
    πίσω ταφόπετρες με μάτια το χωριό
    με αναστήματα υψηλά πλούσια βλάστηση το σκιάζει
    ανάμεσα στις υπερκείμενες στέγες των φυλλωμάτων
    και στους υπόρροφους θάμνους ανέρπει μνήμη
    αφωσίωσις και πίστη θερμή ο κισσός
    όπως ακριβώς ήσουν και ήταν
    κάτω από την επιφάνεια κάνοντας βουτιά
    όπου τα πλοία του Mαρδονίου εναυάγησαν
    αλλά ξέρουμε ασφαλώς πως ο θησαυρός διεσώθη
    στις θαλασσοσπηλιές όπου οι φώκες μοιρολογούν
    στου αγιώνυμου Όρους τους βράχους τους κρυσταλλώδεις
    αρωγή σε όποιον τεκταίνεται μεγάλα και πολλά
    τον ήλιο που βυθά στη λεκάνη της μάννας του
    και θρηνούν όσοι τον πίστεψαν γιατί σβύνει
    άλλη δυνατότητα προσφέροντας εκ των υγρών εγκάτων
    να μας πας στην ξενητειά
    να μας πας στα πέρα μέρη
    φύσα θάλασσα πλατειά
    φύσ' αγέρι, φύσ' αγέρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνολικες Προβολες