Ο Πυθαγόρας ήταν σπουδαίος στιχουργός, σεναριογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Είχε γράψει σχεδόν 4000 τραγούδια. Γεννήθηκε το 1930 στο Αγρίνιο, όπου και έζησε μέχρι τα 18 του χρόνια. Ήδη από το Γυμνάσιο υπέγραφε ως «Πυθαγόρας», χωρίς το επώνυμό Παπασταματίου, και στην ερώτηση καθηγητή του γιατί δεν γράφει και το επώνυμο, αυτός απλά απάντησε: «Ένας είναι ο Πυθαγόρας, όλοι με ξέρουν, δε χρειάζεται το επώνυμο». Με το μικρό του όνομα έμελλε να γίνει και αργότερα γνωστός. Οι γονείς του κατάγονταν και οι δύο από τη Σάμο. Είχαν γνωριστεί στη Σμύρνη, λίγο πριν την Καταστροφή. Η
Μικρασιατική Καταστροφή σημάδεψε την οικογενειακή τους ζωή και επηρέασε
αργότερα και το έργο του ως συνθέτη. Το 1940, με το ξέσπασμα του Πολέμου,
ο Πυθαγόρας μόλις είχε γραφτεί στο οκτατάξιο γυμνάσιο αρρένων Αγρινίου.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, οι γονείς του και οι αδελφές του είχαν
καταφύγει στον ορεινό Βάλτο,
ο αδελφός του ήταν αντάρτης. Σε ηλικία 14 ετών, το Μάρτιο του 1944 κατατάχτηκε και αυτός στον ΕΛΑΣ και τελείωσε το Γυμνάσιο μετά τη λήξη του πολέμου. Μετά το Γυμνάσιο, το 1949, έφυγε για την Αθήνα. Φοίτησε στη Δραματική
Σχολή του Ωδείου Αθηνών.
Από τη Σχολή αποφοίτησε με άριστα, αλλά δεν ήταν αυτό ακριβώς που
επιζητούσε. Εργάστηκε για λίγο στο θέατρο, γρήγορα όμως στράφηκε στη
συγγραφή στίχων και επιθεωρήσεων, κινηματογραφικών σεναρίων, στην οποία
επικεντρώθηκε ιδίως από το 1958 και μετά. Την τριετία 1973-75 διετέλεσε μέλος, της εταιρείας
θεατρικών συγγραφέων. Έγραψε τραγούδια, που αγαπήθηκαν, τραγουδήθηκαν και
τραγουδιούνται μέχρι και σήμερα, με σημαντικότερο ίσως σταθμό στο έργο
του τη "Μικρά Ασία", "Αλβανία" και "Ο Σταμούλης ο Λοχίας". Μανιώδης όμως καπνιστής και αρνούμενος να πειθαρχήσει στις συστάσεις των
ιατρών του, πέθανε αιφνίδια από έμφραγμα σε ηλικία 49 ετών, στις 13 Νοεμβρίου του 1979 και κηδεύτηκε στο Μαρούσι. Δεν απέκτησε ποτέ παιδιά αλλά πάνω απ΄ τον τάφο του, έκλαψαν τα 4000 τραγούδια που άφησε πίσω του.
Μεγάλες Επιτυχίες: Αγριολούλουδο, Κατω απ΄το πουκαμισό μου, Υπάρχω (Καζαντζίδης) Δεν υπάρχει ευτυχία, Νυχτά στάσου (Λίτσα Διαμάντη), Θα με θυμηθείς, Την αγαπούσα το παραδέχομαι, Φταίμε κι δυό (Πάριος), Όταν πίνει μια γυναίκα, Ο μαρμαρωμένος Βασιλιάς, Τέλι τέλι τέλι (Αλεξίου), Πήραμε τα Αργυρόκαστρο, Έφεδρος Ανθυπολοχαγός (Μαρινέλλα), Έλα, Έρωτα μου ανεπανάλυπτε (Τζένη Βάνου), Αγάπα με (Πουλόπουλος) κ.α
Έρχομαι
https://www.youtube.com/watch?v=NkGVQjnS_k0
Στίχοι: Πυθαγόρας Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Πρώτη Εκτέλεση: Ηλίας Κλωναρίδης
"Όποιος τύχει να διαβάσει αυτούς τους στίχους τον παρακαλώ να προσέξει το
ξεκίνημα· ο Πυθαγόρας τους έγραψες γνωρίζοντας ότι έχει καρκίνο και θα΄φευγε. Αντ’ αυτού δήλωσε παληκαρίσια: Έρχομαι να αναστήσω τους νεκρούς.
Θεωρώ ότι είναι από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές αλήθειας στη τέχνη."
Don Angelo di Patrasso
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου