Δεκαεννιά (19) της Επαρχίας Λευκωσίας: Αγία Μαρίνα Ξυλιάτου, Ξυλιάτος, Άγιος Γεώργιος Καυκάλου, Λαγουδερά, Σαράντι, Πολύστυπος, Λειβάδια, Αληθινού, Πλατανιστάσσα , Άλωνα, Φτερικούδι, Ασκάς, Παλαιχώρι Ορεινής, Παλαιχώρι Μόρφου, Απλίκι, Φαρμακάς, Καμπί, Γούρρι, Φικάρδου, Λαζανιά.
Εικοσιένα (21) της Επαρχίας Λεμεσού: Κυπερούντα, Χανδριά, Αγρός, Αγρίδια, Κάτω Αμίαντος, Πελέντρι, Ποταμίτισσα, Δύμες, Άγιος Ιωάννης, Άγιος Θεόδωρος, Κάτω Μύλος, Ζωοπηγή, Καλό Χωριό, Άγιος Παύλος, Άγιος Κωνσταντίνος, Συκόπετρα, Προφήτης Ηλίας, Αρακαπάς, Διερώνα, Επταγώνια, Λουβαράς, Ακαπνού.
Δυο (2) της Επαρχίας Λάρνακας: Μελίνη, Οδού.Οι κάτοικοι της γεωργικής επαρχίας Πιτσιλιάς ασχολούνται με καλλιέργειες φυλλοβόλων και ακρόδρυων δέντρων, οινοποιήσιμων και επιτραπέζιων αμπελιών, λαχανικών, αρωματικών φυτών, ελιών και εσπεριδοειδών. Η περιοχή της Πιτσιλιάς περιλαμβάνει τέσσερις από τις σημαντικές βυζαντινές εκκλησίες της Κύπρου, που είναι εγγεγραμμένες στον Κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Πρόκειται για το ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο Παλαιχώρι, του Σταυρού του Αγιασμάτι στην Πλατανιστάσα, του Τιμίου Σταυρού στο Πελέντρι και της Παναγίας του Άρακα στα Λαγουδερά. Οι κάτοικοι της Πιτσιλιάς είναι άνθρωποι δραστήριοι, εργατικοί και δημιουργικοί έτσι τους αποδόθηκε και ένας πολύ ιδιαίτερος τίτλος τιμής "της πονηριάς". Στην Πιτσιλιά γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν σπουδαίες προσωπικότητες της Κύπρου (πολιτικοί, ιερείς, εκπαιδευτικοί, ιατροί, έμποροι, καλλιτέχνες, ποιητές, ζωγράφοιμ ευεργέτες και αγωνιστές). Εξόχως ιδιαίτερη ήταν η προσφορά της Πιτσιλιάς στον Απελευθωρωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ του 1955-1959 με τους τόσους αγωνιστές και τα κρηφύγετά της.
"Πιτσιλιά"
https://www.youtube.com/watch?v=mlY9EQylojQ
Ο Λεωνίδας Πιτσιλλίδης μαζί με το μουσικό σχήμα Άδμητου Πιτσιλλίδη.
Το έργο "ΠΙΤΣΙΛΙΑ", είναι ένας ύμνος σ'αυτούς που κράτησαν αμόλυντη την Ελληνική ρίζα μας. Στους περίφανους αρκάτες που έκαναν την πέτρα χώμα και πότισαν τη γη με ιδρώτα για
να γεννοβολά κάθε λογής καρπούς.
Ιστορία
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 380μχ,ο Θεοδόσιος Α΄(Θεοδοσιανός Κώδιξ) επέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία τον χριστιανισμό. Κατά τη διάρκεια της κρίσιμης αυτής περιόδου, ο χριστιανισμός δεν υιοθετήθηκε προθύμως από πολλούς Κύπριους Έλληνες, που πίστευαν στην αρχαία ελληνική θρησκεία. Ορισμένοι φανατικοί που συνόδευαν τα Ρωμαϊκά στρατευματα, ενθαρρυμένοι από τις περιστάσεις, προέβαιναν σε βιαιότητες και διωγμούς εναντίον των μη-χριστιανών. Οι επικρατούσες συνθήκες της περιόδου αυτής, ανάγκασαν μέρος πληθυσμού να μετοικίσει σε ορεινές κυρίως περιοχές.Έχοντας την ίδια μοίρα και ανάγκη επιβίωσης , οργανώθηκαν σε αμυντικά και κοινοτικα σύνολα, σε μέρη, που η μορφολογία του εδάφους τους εξασφάλιζε ένα είδος περιμετρικής αμυντικής ασφαλείας. Ο Αγιος Επιφανιος στην προσπαθεια του να συγκράτηση τη παραφορά του φανατικού όχλου και να αποκαταστήσει την ηρεμία, ζήτησε την υποστήριξη του αυτοκράτορα Θεοδόσιου Α΄ και με διάταγμα εγκαθίδρυσε την ορεινή περιοχή Πιτσιλιάς σε ζώνη ασφάλειας για τους μη χριστιανούς (άπιστους). Οι χριστιανοι, ονόμασαν την περιοχή “Απιστιλια”, που δικαιολογεί το χαρακτηρισμό της ως περιοχή των απίστων. Επειδή “Απιστιλια” είναι προσβλητική λέξη, άλλαξε με την πάροδο του χρόνου στο αντώνυμο Πιτσιλιά
Γύρω στο 650 μχ λόγο της κατάληψης του νησιού από τους άραβες ο πληθυσμός της περιοχής αυξήθηκε σημαντικά από πρόσφυγες και υποχωρούντας στρατιώτες. Κυρίως εξαιτίας του μικρού αριθμού(10000 στρατός) και μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια, οι Άραβες συνθηκολόγησαν με τους τοπικούς αρχηγούς της Πιτσιλιάς αποφεύγοντας μείγμα ενέδρων και πολέμου φθοράς.
Το 700μχ ό Τιβέριος Γ´ συνθηκολόγησε με το Χαλιφάτο των Ομεϋαδών την επέστροφή στη Κύπρο χιλιάδων Κύπριων αιχμάλωτων πολέμου από την Κύζικος Προποντίδα. Πολοί από αυτούς εγγαταστάθκαν στη Πιτσιλιά φέρνοντας μαζύ τους Θρησκευτικές εικόνες Άγιων και της Θεοτόκου. Οι αιχμάλωτοι πολέμου εθεώρησαν ως Θαύμα της Παναγίας την ελευθέρωση και επαναπατρισμό τους, παράλληλα δόθηκε γενική αμνηστία σε όλους τους αρματωλούς φυγόδικους της περοχής που επίσης εθεώρηθη ως Θαύμα της Παναγίας. Τα γεγονότα αυτά οδήγησαν στην καθιέρωση των γιορτών και πανηγυριών για λόγους λατρείας και προσκυνήματος, που ώθησαν την οικονομικη ανάπτυξη της Πιτσιλιάς. Μιά ανάπτυξη και ευημερίας που διήρκεσε τέσσερις αιώνες. Το παγματικό θαύμα είναι ότι οι πιό άπιστοι (Απίστίλοι) έγιναν οι πιό πιστοί (πίτστίλοι). Τα πανηγύρια της Πιτσιλιάς έχουν μια ιδιαιτερότητα, συνδυάζουν τη Χριστιανική ευλάβια με το αρχαίο ελληνικό στοιχείο διασκέδασης. Ο Διαγωνισμός Τσιαττιστών (Κυπριακές μαντινάδες) και μουσικής είναι μια παρομοίωση του μουσικού διαγωνισμού του Απόλλων με τον σάτυρο Μαρσύας