Ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός ήταν ένοπλη στρατιωτική οργάνωση που έδρευε στην Ιρλανδία και είχε ως αρχικό στόχο την εθνική αποκατάσταση, την πλήρη ανεξαρτητοποίηση (κοινωνική, οικονομική και διοικητική) από την Μεγάλη Βρετανία και την ίση μεταχείριση Προτεσταντών και Καθολικών. Ο ΙΡΑ ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1919 (διαδεχόμενος την ένοπλη οργάνωση Ιρλανδοί Εθελοντές (Irish Volunteers)), η οποία είχε ιδρυθεί το 1913. Με αρχηγείο το Δουβλίνο ο IRA το 1918 μετρούσε πάνω από 100.000 μέλη εκ των οποίων οι 15.000 ήσαν μάχιμοι ενώ 3.000
από αυτούς έλαβαν ενεργό μέρος σε διάφορες μάχες. Ο ΙΡΑ δρούσε πάντοτε ανεξάρτητα από κόμματα και σπάνια είχε πολιτική επιρροή, εντούτοις πολλοί ηγέτες και μέλη της οργάνωσης, υπήρξαν ταυτόχρονα και μέλη του Πατριωτικού Ιρλανδικού Κόμματος, Σιν Φέιν (Sinn Féin).
Κατά τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1919-1921), ο ΙΡΑ εφήρμοσε τακτικές ανταρτοπολέμου, στήνοντας ενέδρες, κάνοντας επιδρομές και προκαλώντας δολιοφθορές, με ομάδες των 15 έως 30 μελών. Την 21η Νοεμβρίου του 1920, ο ΙΡΑ εκτέλεσε 14 Βρετανούς πράκτορες και Ιρλανδούς συνεργάτες τους, στο Δουβλίνο. Οι Βρετανοί απάντησαν ανοίγοντας πυρ ενάντια σε πλήθος που παρακολουθούσε ποδοσφαιρικό αγώνα σκοτώντας 15 άτομα, ενώ άλλοι τρεις Ιρλανδοί πολιτικοί κρατούμενοι βρέθηκαν νεκροί στο Κάστρο του Δουβλίνου, το οποίο, εκείνη την περίοδο, χρησιμοποιείτο από τους Βρεττανούς ως φυλακή. Η ημέρα αυτή έμεινε στην ιστορία ως "Ματωμένη Κυριακή" (Bloody Sunday), καθώς βρήκαν το θάνατο συνολικά 32 άνθρωποι. Οι επιτυχίες του ανταρτοπολέμου του ΙΡΑ ανάγκασαν τη βρετανική κυβέρνηση να προχωρήσει σε πολιτική ρύθμιση (Ιούλιος 1921), η οποία προέβλεπε τη δημιουργία Iρλανδικού κράτους, υπό τη μορφή κτήσης. Παρά την υποχώρηση των Βρετανών, ένα μεγάλο μέρος των μελών της οργάνωσης θεώρησε τους όρους απαράδεκτους. Αυτό δίχασε τα μέλη και τα χώρισε σε δύο στρατόπεδα: το μεν πρώτο, το οποίο υποστήριζε την σύναψη ειρήνης με τους Βρετανούς και το δεύτερο, το οποίο θεωρούσε ότι, η συμφωνία έπρεπε να γίνει μόνο με ευνοϊκότερους όρους και πως, σε διαφορετική περίπτωση, ο ένοπλος αγώνας έπρεπε να συνεχιστεί. Η πρώτη παράταξη δημιούργησε τον "Eπίσημο τακτικό στρατό του Ελεύθερου Ιρλανδικού Κράτους" (Irish Free State Army) και η δεύτερη παράταξη ξεκίνησε να ετοιμάζεται για ένοπλη αντίσταση, τα μέλη της δεύτερης αυτής παράταξης είχαν ονομαστεί ως "Άτακτοι" (The Irregulars). Ακολούθησε εμφύλιος πόλεμος, με σφοδρές συγκρούσεις (1922-1923), ο οποίος έληξε μετά από συνθηκολόγηση του "Στρατού των Ατάκτων" και επικράτηση του τακτικού κρατικού στρατού. Ωστόσο, παρά την ήττα τους οι Άτακτοι δεν παρέδωσαν τα όπλα, ούτε διαλύθηκαν ως οργάνωση, επιδιώκοντας να πραγματοποιήσουν το όραμά τους για μια ενιαία και δημοκρατική Ιρλανδία, το οποίο θα επέβαλλαν ακόμη και με τη βία. Η Ιρλανδική Κυβέρνηση κήρυξε ως παράνομη την οργάνωση (το 1931 και το 1936) ενώ σκλήρυνε ακόμη περισσότερο την στάση της, πέρνοντας μέτρα με προσαγωγές, συλλήψεις και κρατήσεις χωρίς δίκη. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η κυβέρνηση εκτέλεσε πέντε ηγετικά στελέχη της και φυλάκισε πολλά άλλα μέλη και υποστηρικτές της.
Τον Δεκέμβριο του 1948, η Ιρλανδία μετατράπηκε σε ανεξάρτητη δημοκρατία, αποχωρώντας από τη Βρετανική Κοινοπολιτεία. Αφού, λοιπόν, η Ιρλανδία δεν αποτελούσε πια κτήση της Μεγάλης Βρετανίας και είχε γίνει ανεξάρτητο κράτος, οι βλέψεις της οργάνωσης στράφηκαν στο μικρό κομμάτι του νησιού, στα βορειοανατολικά, το οποίο είχε παραμείνει υπόδουλο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κατά τις δεκαετίες του '50 και του '60, υπήρξαν κάποιες δυναμικές ενέργειες στη Βόρεια Ιρλανδία, από πλευράς ΙΡΑ, όμως, δεν υπήρξε ανταπρόκριση από τους Ιρλανδούς της περιοχής. Έτσι σταδιακά αλλάζουν τακτική και γίνονται μεγάλες συζητήσεις για την πολιτικοποίηση του αγώνα τους. Αν και έγιναν πολλές προσπάθειες για την "πλήρη κατάπαυση οποιασδήποτε στρατιωτικής δράσης" έγινε τελικά στις 28 Ιουλίου 2005, ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός κήρυξε τον τερματισμό οποιασδήποτε ένοπλης ενέργειας και ανακοίνωσε πως, στο μέλλον, θα προσπαθούσε να επιτύχει τους στόχους του μόνο με ειρηνικά μέσα.
Go on home British soldiers (Irish rebel songs)
Κατά τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1919-1921), ο ΙΡΑ εφήρμοσε τακτικές ανταρτοπολέμου, στήνοντας ενέδρες, κάνοντας επιδρομές και προκαλώντας δολιοφθορές, με ομάδες των 15 έως 30 μελών. Την 21η Νοεμβρίου του 1920, ο ΙΡΑ εκτέλεσε 14 Βρετανούς πράκτορες και Ιρλανδούς συνεργάτες τους, στο Δουβλίνο. Οι Βρετανοί απάντησαν ανοίγοντας πυρ ενάντια σε πλήθος που παρακολουθούσε ποδοσφαιρικό αγώνα σκοτώντας 15 άτομα, ενώ άλλοι τρεις Ιρλανδοί πολιτικοί κρατούμενοι βρέθηκαν νεκροί στο Κάστρο του Δουβλίνου, το οποίο, εκείνη την περίοδο, χρησιμοποιείτο από τους Βρεττανούς ως φυλακή. Η ημέρα αυτή έμεινε στην ιστορία ως "Ματωμένη Κυριακή" (Bloody Sunday), καθώς βρήκαν το θάνατο συνολικά 32 άνθρωποι. Οι επιτυχίες του ανταρτοπολέμου του ΙΡΑ ανάγκασαν τη βρετανική κυβέρνηση να προχωρήσει σε πολιτική ρύθμιση (Ιούλιος 1921), η οποία προέβλεπε τη δημιουργία Iρλανδικού κράτους, υπό τη μορφή κτήσης. Παρά την υποχώρηση των Βρετανών, ένα μεγάλο μέρος των μελών της οργάνωσης θεώρησε τους όρους απαράδεκτους. Αυτό δίχασε τα μέλη και τα χώρισε σε δύο στρατόπεδα: το μεν πρώτο, το οποίο υποστήριζε την σύναψη ειρήνης με τους Βρετανούς και το δεύτερο, το οποίο θεωρούσε ότι, η συμφωνία έπρεπε να γίνει μόνο με ευνοϊκότερους όρους και πως, σε διαφορετική περίπτωση, ο ένοπλος αγώνας έπρεπε να συνεχιστεί. Η πρώτη παράταξη δημιούργησε τον "Eπίσημο τακτικό στρατό του Ελεύθερου Ιρλανδικού Κράτους" (Irish Free State Army) και η δεύτερη παράταξη ξεκίνησε να ετοιμάζεται για ένοπλη αντίσταση, τα μέλη της δεύτερης αυτής παράταξης είχαν ονομαστεί ως "Άτακτοι" (The Irregulars). Ακολούθησε εμφύλιος πόλεμος, με σφοδρές συγκρούσεις (1922-1923), ο οποίος έληξε μετά από συνθηκολόγηση του "Στρατού των Ατάκτων" και επικράτηση του τακτικού κρατικού στρατού. Ωστόσο, παρά την ήττα τους οι Άτακτοι δεν παρέδωσαν τα όπλα, ούτε διαλύθηκαν ως οργάνωση, επιδιώκοντας να πραγματοποιήσουν το όραμά τους για μια ενιαία και δημοκρατική Ιρλανδία, το οποίο θα επέβαλλαν ακόμη και με τη βία. Η Ιρλανδική Κυβέρνηση κήρυξε ως παράνομη την οργάνωση (το 1931 και το 1936) ενώ σκλήρυνε ακόμη περισσότερο την στάση της, πέρνοντας μέτρα με προσαγωγές, συλλήψεις και κρατήσεις χωρίς δίκη. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η κυβέρνηση εκτέλεσε πέντε ηγετικά στελέχη της και φυλάκισε πολλά άλλα μέλη και υποστηρικτές της.
Τον Δεκέμβριο του 1948, η Ιρλανδία μετατράπηκε σε ανεξάρτητη δημοκρατία, αποχωρώντας από τη Βρετανική Κοινοπολιτεία. Αφού, λοιπόν, η Ιρλανδία δεν αποτελούσε πια κτήση της Μεγάλης Βρετανίας και είχε γίνει ανεξάρτητο κράτος, οι βλέψεις της οργάνωσης στράφηκαν στο μικρό κομμάτι του νησιού, στα βορειοανατολικά, το οποίο είχε παραμείνει υπόδουλο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κατά τις δεκαετίες του '50 και του '60, υπήρξαν κάποιες δυναμικές ενέργειες στη Βόρεια Ιρλανδία, από πλευράς ΙΡΑ, όμως, δεν υπήρξε ανταπρόκριση από τους Ιρλανδούς της περιοχής. Έτσι σταδιακά αλλάζουν τακτική και γίνονται μεγάλες συζητήσεις για την πολιτικοποίηση του αγώνα τους. Αν και έγιναν πολλές προσπάθειες για την "πλήρη κατάπαυση οποιασδήποτε στρατιωτικής δράσης" έγινε τελικά στις 28 Ιουλίου 2005, ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός κήρυξε τον τερματισμό οποιασδήποτε ένοπλης ενέργειας και ανακοίνωσε πως, στο μέλλον, θα προσπαθούσε να επιτύχει τους στόχους του μόνο με ειρηνικά μέσα.
Go on home British soldiers (Irish rebel songs)
https://www.youtube.com/watch?v=NieKfRjgy5U
The IRA will set them free (Irish Rebel songs)
https://www.youtube.com/watch?v=ZB9vVC6v674
50 Great Irish Rebel Songs And Ballads
https://www.youtube.com/watch?v=SKlrxMsG9Go
Go On Home British Soldiers
ΑπάντησηΔιαγραφήThis Irish rebel song was written by Tommy Skelly. Recorded by The Wolfe Tones and 'Eire Og'. I have given the guitar chords in two different keys. To play along with The Wolfe Tones play in the key of D major as that's the key Noel Nagle is singing in the youtube video. The sheet music and tin whistle notes are included.
Chorus]
Go[G] on home British soldiers go on home
Have you[C] got no fuck'in[G] homes of your[D] own
For[C] eight hundred years we[G] fought you without[Em] fear
And we'll[G] fight you for[D] eight hundred[G] more
Leave us be British solders leave us be
We're fed up with your lies and tyranny
It's now your turn to run,it's us who have the guns
Take a trip and leave us while you may
If you stay British soldiers if you stay,
You'll never ever beat the IRA
The fourteen men in Derry are the last that you will bury
So take a trip and leave us while you may.
No we're not British we're not Saxon we're not English
We're Irish and proud we are to be
So fuck your union jack we want our country back
We want to see old Ireland free once more
Well were fighting British soldiers for the cause
We'll never bow to soldiers because
Throught our history we were born to be free
So get out British soldiers leave us be.
The IRA will set them free
ΑπάντησηΔιαγραφήWell, hear it ring on the air
It's the voice of my country so fair
Oh, can't you feel, oh, can't you see
The IRA will set them free
Well, in the jail that held Mc Sweeney
In the prison where he died
Lie two daughters of old Ireland
And they fill my heart with pride
For I know that England wishes
That we'd let them die alone
But all the voices of old Ireland
They cry for us to bring them home
Hear it ring on the air
It's the voice of my country so fair
Oh, can't you feel, oh, can't you see
The IRA will set them free
It was the love of dear old Ireland
That brought them to that prison hell
But the ghosts of Pearse and Connolly
They guard their lonely prison cell
And Clarke and Plunkett stand beside them
McDonagh, McDermott and Wolfe Tone
And all the voices of old Ireland
They cry for us to bring them home
Hear it ring on the air
It's the voice of my country so fair
Oh, can't you feel, oh, can't you see
The IRA will set them free
So I pray you men of Ireland
Don't betray our daughters true
Proudly stand behind our Provos
Lest they die for me and you
And though the tyrants may deny us
We shall break their hearts of stone
And all of Ireland will be singin'
When we bring our daughters home
Hear it ring on the air
It's the voice of my country so fair
Oh, can't you feel, oh, can't you see
The IRA will set them free
Hear it ring on the air
It's the voice of my country so fair
Oh, can't you feel, oh, can't you see
The IRA will set them free
Yes, the IRA will set them free