Ο Μιχάλης Μενιδιάτης
(29 Ιουνίου 1932 - 21 Αυγούστου 2012) ήταν σπουδαίος λαϊκός τραγουδιστής
και επιχειρηματίας νυκτερινού κέντρου. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μενίδι και από εκεί ήταν που προέκυψε και το ψευδώνυμο του καθώς το
πραγματικό του επώνυμο ήταν Καλογράνης. Ο Μιχάλης Μενιδιάτης πρωτοεμφανίστηκε σε λαϊκό πάλκο το 1953 στο κέντρο «Δροσιά» του Δημήτρη
Γκίκα στο Μενίδι, όπου εμφανίζονταν και οι Μιχάλης Δασκαλάκης, Τάκης
Μπίνης, Γιώργος Λαύκας και Γεράσιμος Κλουβάτος εκεί τραγουδούσε και έπαιζε και μπουζούκι. Το 1957 ξεκίνησε τη δισκογραφία του με το «Θα χτίσω μια καλύβα» του Κουβάτου. Καθιερώθηκε και αναγνωρίστηκε ιδιαίτερα με συνθέσεις του Καλδάρα, όπως «Μην περιμένεις πια», «Περιφρόνα με, γλυκιά μου»,
«Λίγο λίγο θα με συνηθίσεις», «Πετραδάκι-πετραδάκι» κ.ά. Συνεργάστηκε
επίσης και με άλλα σημαντικά ονόματα του τραγουδιού, όπως ο Βασιλειάδης και ο Άκης Πάνου.
Το 1964 ο Μιχάλης Μενιδιάτης αποφάσισε μαζί με τον αδελφό του Κοσμά Καλογράνη να δημιουργήσουν ένα δικό τους νυκτερινό κέτρο. Ο Μενιδιάτης υπήρξε ο δημιουργός και ιδιοκτήτης του κέντρου "ΦΑΝΤΑΣΙΑ" που κατέστη αφενός σύμβολο της Αθηναϊκής νύκτας, (σ΄ αυτό αναδείχθηκε η λαογραφική συνήθεια του "σπάσιμου των πιάτων") και αφετέρου κέντρο ανάδειξης νέων καλλιτεχνών, όπως η Δούκισσα, ο Πουλόπουλος, ο Βοσκόπουλος, ο Γιάννης Καλατζής κ.ά. αλλά και συμπαράστασης παλαιοτέρων καλλιτεχνών σε δύσκολες στιγμές τους όπως Ζαμπέτα κ.ά..
Ο Μιχάλης Μενιδιάτης πέθανε σε ηλικία 80 ετών, στις 21 Αυγούστου 2012, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Γιος του είναι ο επίσης τραγουδιστής, Χρήστος Μενιδιάτης.
Περιφρόνα με γλυκειά μου
https://www.youtube.com/watch?v=hdHBjUv7hiU
Στίχοι: Γιώργος Σαμολαδάς
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Εκτέλεση: Μιχάλης Μενιδιάτης & Φούλη Δημητρίου
Λίγο λίγο θα με συνηθήσεις
https://www.youtube.com/watch?v=3GwOXWnnyMg
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Απόοστολος Καλδάρας
Εκτέλεση: Μιχάλης Μενιδιάτης
Το 1964 ο Μιχάλης Μενιδιάτης αποφάσισε μαζί με τον αδελφό του Κοσμά Καλογράνη να δημιουργήσουν ένα δικό τους νυκτερινό κέτρο. Ο Μενιδιάτης υπήρξε ο δημιουργός και ιδιοκτήτης του κέντρου "ΦΑΝΤΑΣΙΑ" που κατέστη αφενός σύμβολο της Αθηναϊκής νύκτας, (σ΄ αυτό αναδείχθηκε η λαογραφική συνήθεια του "σπάσιμου των πιάτων") και αφετέρου κέντρο ανάδειξης νέων καλλιτεχνών, όπως η Δούκισσα, ο Πουλόπουλος, ο Βοσκόπουλος, ο Γιάννης Καλατζής κ.ά. αλλά και συμπαράστασης παλαιοτέρων καλλιτεχνών σε δύσκολες στιγμές τους όπως Ζαμπέτα κ.ά..
Ο Μιχάλης Μενιδιάτης πέθανε σε ηλικία 80 ετών, στις 21 Αυγούστου 2012, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Γιος του είναι ο επίσης τραγουδιστής, Χρήστος Μενιδιάτης.
Περιφρόνα με γλυκειά μου
https://www.youtube.com/watch?v=hdHBjUv7hiU
Στίχοι: Γιώργος Σαμολαδάς
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Εκτέλεση: Μιχάλης Μενιδιάτης & Φούλη Δημητρίου
https://www.youtube.com/watch?v=3GwOXWnnyMg
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Απόοστολος Καλδάρας
Εκτέλεση: Μιχάλης Μενιδιάτης
Μην περιμένεις πια
https://www.youtube.com/watch?v=jGN5D8RkDxE
Στίχοι-Μουσική: Απόοστολος Καλδάρας
Εκτέλεση: Μιχάλης Μενιδιάτης
Εκτέλεση: Μιχάλης Μενιδιάτης
Το σπάσιμο πιάτων για χρόνια ήταν αναπόσπαστο μέρος της ελληνικής διασκέδασης όπως και τα γαρύφαλα. Τα πιάτα που προορίζονται για σπάσιμο δεν είναι της κουζίνας. Είναι κατασκευασμένα από γύψο, προκειμένου ν΄ αποφευχθούν τραυματισμοί, γι'αυτό και είναι εύθραυστα και τα θρύμματα δεν κόβουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ θαμώνας παραγγέλνει συνήθως μια ντουζίνα πιάτα, τα οποία το γκαρσόν πρέπει να φέρει και είτε να τα σπάσει στη πίστα μπροστά στη τραγουδίστρια, είτε να τα αφήσει στο τραπέζι του θαμώνα προκειμένου ο ίδιος να προβεί στην εκτέλεση, ρίχνοντάς τα στη πίστα είτε όλα μαζί, είτε ένα - ένα. Το σπάσιμο γίνεται δε με ιδιαίτερη τέχνη. Το γκαρσόν κρατάει στο δεξί ένα πιάτο, με το οποίο εν είδη πέλεκυ σφυρηλατεί τα υπόλοιπα που έχει στοιβαγμένα και τα κρατάει στο αριστερό. Ένα μετά το άλλο τα πιάτα θρυμματίζονται και πέφτουν στο πάτωμα, ενώ στο τέλος παραμένει αυτό που έχει στο δεξί, και το πετάει κάτω. Κατά τη διάρκεια της σκηνής το γκαρσόν είναι γονατιστό με το ένα πόδι.
Ιδιαίτερο εφέ γίνεται όταν τα πιάτα πριν το σπάσιμο στοιβάζονται στη σκηνή, δημιουργώντας δύο ή και περισσότερες στοίβες ψηλές, ενώ στην κορυφή τοποθετείται ένα ποτήρι με αλκοολούχο ποτό, και τα πιάτα όλα καταβρέχονται με οινόπνευμα. Το γκαρσόν κάνει τα πιάτα φλαμπέ, ενώ ο τραγουδιστής αρχίζει τη παράσταση. Στο πρώτο ρεφρέν, το γκαρσόν αρχίζει να σπάει τα πιάτα, ένα μετά το άλλο, ενώ η φωτιά αναζωπυρώνει και τελικά σβήνει.